Kingi z klasy II BP nie znaliśmy dotąd jako poetki. A tymczasem Kinga napisała wiersz o wiośnie. Utwór powstał po lekcji z panią Sandrą i po spacerze z mamą. Przeczytajcie! Kinga pisz wiersze.
* * * Mały szary ptaszek w polu zaświergotał. Wzbił się aż ku słonku, skrzydełkami zatrzepotał. Obudzone przebiśniegi, główki wchyliły. Kto tak pięknie śpiewa, kto tak pięknie kwili? Skowronka pieśni radosne, wiosnę obudziły, także ptaki i zwierzęta, choć sen zimowy jeszcze śniły! Gwar, ziewanie i piski radosne, zewsząd słychać kolorową Panią Wiosnę! W kwiecistej sukience i cudnej krasie, objawiła się już w pełni także w naszej klasie. W ruch już poszły aparaty, lupy i probierze, "Ja dokładnie każdy przejaw nowej roku pory swą ekierką zmierzę !" Pani Sandra uśmiechnięta, z miną mówi tajemniczą: "Tu się, Drodzy moi, przede wszystkim, zmysły nasze liczą!" Węch, wzrok, smak, słuch i dotyk! Który, moi Mili, z nich najlepszy jest synoptyk! Kiedy, co, gdzie i jak będzie wiośnie bardzo w smak? Kinga Siniarska
